در مسیر آگاهی از حقوق ذاتی و شهروندی مان , افشای نقض حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران
پیِ مردی می‌گردم
که به کارهای خانه رسیدگی کند ، به بچه‌ها برسد ، غذا را همیشه سرِ وقت آماده کند تا از کار که برمی‌گردم در کانون گرم خانواده که او تدارک
در هر جنگی، قربانیان همیشه فقط در میدان نبرد نیستند. در پسِ هر انفجار، هر تحریم، و هر ناامنی گسترده، خانه‌هایی هستند که دیگر امن نیستند. ایران، کشوری که در سال‌های اخیر با موج‌های مختلفی از تنش‌های سیاسی، فشارهای اقتصادی و اعتراضات مردمی دست و پنجه نرم می‌کند، نمونه‌ای آشکار از این واقعیت تلخ است: در دل بحران‌های اجتماعی و سیاسی، خشونت خانگی افزایش می‌یابد.وقتی منابع کم میشود، فضاهای عمومی ناامن میشود، و آینده نامعلوم به نظر می‌رسد، خانواده‌ها نیز متأثر می‌شوند. مردان بیکار یا تحت فشار مالی، زنان محروم از حمایت قانونی و اجتماعی، و کودکانی که دیگر صدای خنده‌شان در خانه شنیده نمی‌شود. خشونت خانگی
تهران، ۳۱ خرداد ۱۴۰۴ – سازمان عفو بین‌الملل امروز اعلام کرد مقامات ایران باید تمامی برنامه‌های اعدام خودسرانه افراد متهم به «همکاری با اسرائیل» را متوقف و تضمین کنند کسانی که به اتهام جاسوسی بازداشت شده‌اند، از ناپدیدسازی قهری، شکنجه و سایر بدرفتاری‌ها در امان بمانند.
از زمان آغاز حملات متقابل میان ایران و اسرائیل در ۲۳ ژوئن، دست‌کم ده‌ها نفر در ایران
یادداشت یک وکیل دادگستری در ایران: قطع اینترنت برای مخفی کردن فاجعه انسانی در حال وقوع است.
یک وکیل دادگستری در ایران، با ارسال یادداشتی به دادبان، دلیل قطع اینترنت در ایران توسط حاکمیت را، تلاش برای مخفی کردن فاجعه انسانی در حال وقوع خوانده و آن را «جنایت سفید» خوانده است.
به نوشته این وکیل دادگستری ««قطع اینترنت در شرایطی انجام میشود که کشور در وضعیت بحرانی قرار دارد؛ حملات هوایی، وضعیت جنگی اعلام‌نشده، نارضایتی عمومی، و احتمالا سرکوب‌های گسترده در برخی مناطق. در چنین شرایطی، قطع ارتباط مردم با یکدیگر و با جهان خارج، نه یک تصمیم فنی یا امنیتی، بلکه اقدامی عامدانه برای پنهان‌سازی واقعیت‌هاست؛ واقعیت‌هایی که اگر افشا شوند، مشروعیت باقی‌مانده حاکمیت را به چالش می‌کشند.»
او در ادامه تاکید کرده که قطع اینترنت، نه‌تنها حق دسترسی آزادانه به اطلاعات و اخبار را سلب می‌کند، بلکه مانعی جدی در مسیر امدادرسانی، ارتباط با نهادهای حقوق بشری و مستندسازی نقض حقوق بشر ایجاد می‌کند. در حالی که جان انسان‌ها در خطر است، انزوای دیجیتال مردم ایران، زمینه را برای ارتکاب بی‌مجازات‌ترین جنایات فراهم می‌کند؛ جنایاتی که او از آن با عنوان «جنایت سفید» یاد می‌کند، یعنی جنایتی بی‌صدا، بی‌تصویر و بی‌گزارش.
به گفته این وکیل، مراجع قضایی نیز با سکوت خود، عملا این قطع ارتباط سراسری را توجیه و تثبیت کرده‌اند. در حالی که طبق قوانین ایران، به‌ویژه قانون جرایم رایانه‌ای، هرگونه مسدودسازی یا محدودیت گسترده در دسترسی به اینترنت، نیازمند مصوبه مشخص و اعلام عمومی است، نهادهای امنیتی بدون هیچ پاسخ‌گویی قانونی، تصمیم به قطع اینترنت می‌گیرند؛ اقدامی که عملا ناقض اصل شفافیت و حاکمیت قانون است.
او همچنین هشدار داده که در نبود اینترنت، بسیاری از بازداشت‌ها، خشونت‌ها و اقدامات سرکوبگرانه‌ای که علیه شهروندان رخ می‌دهد، بی‌سند و بی‌صدا باقی می‌ماند. به نوشته این وکیل، قطع اینترنت امکان مستندسازی ارتکاب جرایم جنگی احتمالی از سوی اسرائیل را نیز به طور کامل سلب می‌کند.
در پایان، این وکیل دادگستری از نهادهای بین‌المللی حقوق بشری خواسته است که قطع اینترنت را به‌عنوان بخشی از ساختار سرکوب در ایران به رسمیت بشناسند و از ابزارهای حقوقی و دیپلماتیک خود برای فشار بر حکومت جهت توقف این اقدام ضدانسانی استفاده کنند. به باور او، سکوت در برابر قطع اینترنت، به معنای سکوت در برابر فاجعه‌ای است که در پشت این تاریکی رقم میخورد.
مریم ابراهیم‌وند، کارگردان و فعال سیاسی
قتل الهه حسین‌نژاد، یک تصادف نبود یک جنایت شخصی هم نبود. این قتل، حلقه‌ای‌ست از زنجیره‌ای طولانی از خشونت‌های نهادینه‌شده که نظام مردسالار، مذهبی و سیاسی جمهوری اسلامی علیه زنان طراحی کرده است.
الهه را نه فقط یک مرد، بلکه ساختاری کشت که مشروعیت سیاسی‌اش را از کنترل بدن زن می‌گیرد، تجاوز فقط یک انحراف جنسی نیست یک ابزار سیاسی‌ست. این همان چیزی‌ست که ژیلا آیزنشتاین در کتاب بدن زن و قانون افشا می‌کند: وقتی قانون، بدن زن را مالکیت عمومی می‌داند چه از طریق حجاب اجباری، چه از طریق نادیده گرفتن رضایت در روابط جنسی.
تجاوز، دیگر یک جرم، بلکه یک حق نانوشته برای مردان نظام‌مند است. الهه به‌خاطر هوس یک مرد کشته شد، درست مثل آن دختر کره‌ای که قربانی تجاوز گروهی ورزشکاران شد اما ریشه هر دو ماجرا یکی‌ست: قدرت بدون مشروعیت، که نیاز
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، یک دختر نوجوان در هرسین دست به خودکشی زد.
بر اساس اطلاعات دریافتی هرانا، این نوجوان برای ازدواج اجباری با یکی از بستگانش از سوی پدرش تحت فشار قرار داشت. او بارها مورد
